အေျဖမဲ့ ပုစ ၦာ

အေျဖမဲ့ ပုစ ၦာ

အရွင္ေဇာတိက (သီဟိုဠ္)

        ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ေရႊျပည္သာ သံဒင္းရပ္ကြက္မွာ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ ႏွင္႔ အေျခခံ အဂၤလိပ္စာဆိုၿပီး ေႏြရာသီ သင္တန္းတစ္ခု ဖြင့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီသင္တန္းမွာ  ေလး၊ ငါးႏွစ္သား ကေလး တစ္ေယာက္ရဲ့ အေမးကို ေျဖဖို႔ အေျဖမရွိ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ေမးခြန္းအမ်ိဳးစားက “Yes or No question” ပါပဲ ဒါေပမယ့္ သူရဲ့ေမးခြန္းကို “Yes” လည္းမလုပ္ႏိုင္ “No” လည္း မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သင္တန္းဖြင့္ၿပီး တစ္ပတ္ေလာက္ ေနာက္က်ကာ ေရာက္လာတဲ့ အတြက္ မမီွိလိုက္တဲ့စာေလးေတြကုိ အားလပ္ခ်ိန္မွာ ဒီကေလးကို ေခၚၿပီး ဝါးပင္ေတြရဲ့ေအာက္ ကြပ္ပ်စ္ ကေလးေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေခၚသင္ေပးခဲ့တယ္။ ကေလးရဲ့ပုံက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးပုံ ေပၚပါတယ္။ လက္ကေလးေတြမွာလည္း ရႊံ ႔ေတြေပလို႔ ဗလာစာအုပ္တို႔ ခဲတံတို႔ ပါမလာေတာ့ သင္တန္းကပဲ ထုတ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးက ခ်က္ခ်က္ခ်ာခ်ာ  ခ်စ္စရာပုံေလးပါ။ “ေဟ.. သား…လာ..လာ” လို႔ေခၚလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ေၾကာက္ရြံ႕ပုံမေပၚ ႏွစ္ခြင္းမေခၚလိုက္ရ ေရာက္လာတယ္။

“ ဒါနဲ႔ သားနာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ” ဆိုေတာ့ သန္႔ဇင္ၿဖိဳး ပါတဲ့။သန္႔ဇင္ၿဖိဳးဆိုေတာ့ နာမည္ေကာင္းပဲ လို႔ေျပာၿပီး။ ၿပီးေတာ့သူကို ၾသကာသတို႔ ငါးပါးသီလ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ တရားဂုဏ္ေတာ္ သံဃာ့ ဂုဏ္ေတာ္ စတာေတြသင္ေပးၿပီး သူၿငီးေငြ႕မယ္ထင္လို႔ “ သား.. ကဗ်ာဆိုမလား”  ဆိုေတာ့ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ဆိုမယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ႏႈတ္ထဲမွာ တိုးေနတဲ့ ကဗ်ားေလးကို ေရးၿပီးေရွ႕က တိုင္ေပးလိုက္တယ္။

“အေနလည္းေကာင္း စိတ္လည္းေကာင္း၍ ၊

ေကာင္းေကာင္းပညာ တတ္မွသာ ငါဟာႀကီးပြါးမည္။

အေနမေကာင္း စိတ္မေကာင္းႏွင့္၊

ေကာင္းေကာင္းပညာ မတတ္ပါ၊

ငါဟာဆုပ္ယုတ္မည္။”

 ဒီကဗ်ာေလး တစ္ေခါက္တိုင္ေပးၿပီး။ ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ကေလးက“ သားေဖေဖ နဲ႔ ေမေမက အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆင္းရဲတာျဖစ္မယ္ ဟုတ္လားဘုန္းဘုန္း…..” တဲ့ ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဇႏႈိးဇေနာင့္ေတာ့ ျဖစ္သြားမိတယ္။ ဒီကေလးဘယ္လို ကေလးပါလိမ့္ ဒီအရြယ္ေလးနဲ႔ မိဘကိုေ၀ဖန္ခ်င္ရတာလဲ ဆိုၿပီး။ စိတ္ထဲမွာ သိပ္မႏွစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္မိတယ္။ “သား မိဘေတြက ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လဲ ” လို႔ ေမးၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ….

“ ေဖေဖက မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ထိ အရက္ေသာက္တယ္။ ေမေမက ႏွစ္လုံးထီ ထိုးတယ္ ခ်ဲထိုးတယ္ ညဆို အိမ္ျပန္မအိပ္ပဲ ဖဲရိုက္တယ္” လို႔ ကေလးက ေျပာေတာ့ သူေျပာတာကို သိပ္လက္မခံခ်င္ခဲ့၊ ဖခင္ေတြအရက္ေသာက္တာ သိပ္မထူးဆန္းဘူး၊ အေမ ႏွစ္လုံးထီ ထိုးတယ္ ခ်ဲထိုးတယ္ အဲ့ဒီထိလည္း လက္ခံလို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္   မိခင္ကို ဖဲရိုက္တယ္ေျပာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မႀကိဳက္မိသလိုျဖစ္မိတယ္။ (အကယ္၍ အေမက ဖဲရုိက္တာမွန္တယ္ဆုိရင္ ဆိုတဲ့အေတြး)  ကေလးကို ေျဖာင့္ျဖတဲ့ အေနနဲ႔ “ သား   မိဘေတြကို မဟုတ္တာမေျပာရဘူး သားရဲ႕မဟုတ္တာေျပာရင္ လိမ္တာပဲေလ.. ” စသည္ျဖင္႔ အက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကေလးက  “ ဘုန္းဘုန္းကလည္း သားက ဟုတ္တာေျပာတာကို သားလိမ္မေျပာပါဘူး ေမေမဖဲရိုက္တဲ့ေနာက္ သားေတာင္ ခဏ ခဏ လိုက္ရတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ပိုက္ဆံေတြလဲ အမ်ားၾကီးပဲ ” တဲ့(ဒီစကားကို ၾကားမိေတာ့ မိေတြကိုပဲ သင္တန္းအရင္ ေပးရရင္ေကာင္းမယ္ လို႔ေတာင္ေတြးမိေသးတယ္ ေစတနာေတြပါ)၊ ကဲ…… ဒီလုိဆိုေတာ့ ကေလးရဲ႕ အေမးကိုဘယ္လို ေျဖမလဲ“ Yes” ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒါၾကာင့္ သားမိဘေတြ ဆင္းရဲေနတာ လို႔ပဲ ေျဖလိုက္ရမလား၊ စဥ္းစားေလေလ အေတြးက ၾကပ္ေလေလ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အကယ္၍ ဟုတ္တယ္လို႔ ေျဖလိုက္ျပန္ရင္လည္း ကေလးက မိဘေတြအေပၚမွာ အထင္ေသး အျမင္ေသးျဖစ္မယ္၊ မျပစ္မွားသင့္တာေတြကုိ ျပစ္မွားၿပီး မိဘေတြကုိ မရိုမေသေတြ ဆက္ဆံ ျခင္းစသည့္ မေကာင္္းက်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမွာလည္းစိုးရေသး ။ အဲလုိ မဟုတ္ပဲ “ No ” အဲဒါေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ျပန္ရင္လည္း ကေလးကလဲ ဒီလမ္းစဥ္ကို လိုက္သြားႏိုင္တယ္။ ျပီးေတာ့ ကိုယ္သင္ေပးတဲ့ ကဗ်ာကလဲ အမွားျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဒီကိစၥေလး ေတြကို ေရေရလည္လည္ ရွင္းျပမယ္ဆိုျပန္ေတာ့လည္း ကေလးက ငယ္ေသးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီေလာက္အထိနားလည္ ႏိုင္တဲ့ ဥာဏ္လည္းရွိဦးမယ္ မထင္ေသး ဒါေၾကာင့္ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေျပာမေနပဲ ကဗ်ာကိုသာ ႏႈတ္တိုက္ အလြတ္ရေအာင္ ခ်ေပးၿပီး  အေျဖမရွိတဲ့ “Question” အတြက္ ဒီကဗ်ာေလးကို သူ(ကေလး)ရထားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ႀကီးလားတဲ့အခါ သူေတြးတတ္ရင္ အေျဖမွန္ ထြက္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း……..။